نقل شده است علامّه امینی(ره) قصد کرده بودند که تمام اشعار در مدح مولا را جمعآوری کنند. روزی به ایشان خبر دادند یکی از اساتید سنی دانشگاه بغداد، شعری در مدح مولا سروده است.
عازم بغداد شد وقتی به آنجا رسید با کاخ زیبا و مجللی برخورد کرد، جلو رفت و در زد. خدمتکار منزل درب را باز کرد و گفت چه میخواهی؟ علامّه فرمود: آیا فلانی در منزل است؟
استاد دانشگاه آمد و تا چشمش به یک شیخ شیعه افتاد، از تعجب چهرهاش برافروخته شد و گفت چه میخواهی؟
علامّه فرمود: برای بحث و مناظره نیامدهام، هر دو به یگانگی خداوند و نبوت پیامبر(ص) ایمان داریم؛ آمدم تا شعری را که در مدح علی(ع) گفتهای بشنوم.
استاد سنی دانشگاه بغداد از این حرکت علامّه خشنود شد و او را به داخل دعوت کرد و پس از مدتی شعر را به علامّه ارائه نمود و گفت: من این شعر را پس از ۳ سال بررسی روایت «عَلِیٌّ مَعَ الحَقِّ وَ الحَقُّ مَعَ عَلِیٍّ وَ یَدُورُ الحَقُّ مَعَ عَلِیٍّ حَیثُ دَارُ» سرودهام.
علامّه ناگهان خندید و گفت پس با این حساب ۳سال از عمر خود را تباه کردهای. شاعر با چهرهای در هم گفت: چطور؟ علامّه فرمود: چون این روایت تنها در حق علی(ع) نیامده است، بلکه در وصف عمّار هم آمده است. میتوانی به کتب خودتان مراجعه کنی آنگاه خواهی دید که در روایت آمده است که: «إِنَّ عَمَّاراً مَعَ الحَقِّ وَالحَقُّ مَعَهُ يَدُورُ عَمَّارٌ مَعَ الحَقِّ اينَمَا دَارَ1.»
استاد دانشگاه پس از مراجعه و دیدن روایت، دو دستی بر سرش زد و گریان شد.
در این حال علامّه خندید و گفت: نالان مشو که میان این دو روایت تفاوت از زمین تا آسمان است. در روایت عمار میگوید: «عمار با حق است و حق با عمار است و این عمار است که به دور حق میگردد»(وَ یَدُورُ عَمَّارٌ مَعَ الحَقِّ حَیثُ دَارُ) اما در روایت علی ع میفرماید: «این حق است که به دور علی می چرخد.»(يَدُورُ عَمَّارٌ مَعَ الحَقِّ اينَمَا دَارَ)
در همان حال پس از اندکی که علامه از فضائل مولا صحبت نمود، استاد دانشگاه فریاد زد «أشهَدُ أنَّ عَلِیّاً وَلِیُ اللهِ.»
پاورقی:
1) الطبقات الكبرى، ج 3، ص 262.
دیدگاهتان را بنویسید