روایتی در باب غدیر

قال الصادق عن آبائه عن رسول الله(ص):

یوم غدیر خم أفضل اعیاد امتی و هو الیوم الذی أمرنی الله تعالی ذکره فیه بنصب أخی علی بن أبی طالب علما لأمتی یهتدون به من بعدی و هو الیوم الذی أکمل الله فیه الدین و أتم علی أمتی فیه النعمة و رضی لهم الإسلام دینا.
ثم قال معاشر الناس ان علیا منی و أنا من علی خلق من طینتی و هو إمام الخلق بعدی یبین لهم ما اختلفوا فیه من سنتی و هو امیرالمومنین و قائد الغر المحجلین و یعسوب المومنین و خیر الوصیین و زوج سیدة النساءالعالمین و أبو الأئمة المهدیین، معاشر الناس من أحب علیا أحببته و من أبغض علیا أبغضته و من وصل علیا وصلته و من قطع علیا قطعته و من جفا علیا جفوته و من والی علیا والیته و من عادی علیا عادیته.
معاشر الناس أنا مدینةالعلم و علی بن ابی طالب بابها و لن تؤتی المدینة إلا من قبل الباب و کذب من زعم أنه یحبنی و یبغض علیا، معاشر الناس و الذی بعثنی بالنبوة و اصطفانی علی جمیع البریة ما نصبت علیا علما لامتی فی الارض حتی نوه الله باسمه فی سماواته و اوجب ولایته علی ملائکته.

امام صادق از پدرانش از رسول خدا نقل فرمود:
روز غدیر خم بهترین عید امت من است و روزی است که خداوند متعال مرا امر فرمود تا علی را به عنوان پرچم[فرمانده] امتم  منصوب کنم تا پس از من بوسیله‌ی او هدایت شوند، و روزی است که خداوند در آن دین را کامل فرمود و نعمت را بر امت من تمام کرد و از اسلام آنها راضی گردید.
سپس فرمود: ای مردم همانا علی از من است و من از علی هستم که از سرشت من خلق گردیده و او امام خلایق پس از من است که هرچه از سنت مورد اختلاف واقع شود روشن می‌سازد، و او امیر مومنین و نور چهره پارسایان و رییس مومنین و بهترین اوصیا و همسر سرور زنان عالم و پدر امامان هدایتگر است. ای مردم هر کس علی را دوست بدارد من او را دوست دارم و هر کس بغض علی را داشته باشد مورد بغض من است و هر کس با علی ارتباط داشته باشد من با او ارتباط دارم و هر کس از علی کناره‌گیری کند من از او کناره می‌گیرم و هر کس به علی جفا کند من تلافی می‌کنم و هر کس علی را دوست بدارد من او را دوست دارم و هر کس با علی دشمنی کند من دشمن او هستم.
ای مردم من شهر علم هستم و علی دروازه شهر علم است و هرگز کسی وارد شهر نگردد مگر از دروازه آن و دروغ می‌گوید آن کسی که گمان می‌کند مرا دوست دارد در حالی که بغض علی را دارد. ای مردم قسم به خدایی که مرا به نبوت مبعوث کرد و مرا بر تمام خوبان برگزید که من علی را در زمین به فرماندهی امتم منصوب نکردم تا زمانی که خداوند نام او را در آسمانها مشهور گردانید و ولایتش را بر فرشتگان واجب نمود.

منبع: بحارالانوار، ج ۳۷، ص ۱۰۹